امام صادق(علیه ا لسلام) فرمود:

عالمى ‌نزد عابدى رفت و به او گفت نماز خواندنت

 چگونه و در چه حد است؟

عابد گفت: مانند منى را از نمازش مي‌ پرسند؟!

 در صورتيكه من از فلان زمان و فلان وقت عبادت خدا مي‌كنم.

عالم گفت: گريه كردنت چگونه است؟

گفت چنان مي‌گريم كه اشكهايم روان مى‌شود.

عالم گفت: همانا اگر خنده كنى و ترسان باشى،

بهتر است از اينكه گريه كنى و ببالى.

هر كه به خود ببالد چيزى از عملش بالا نرود (پذيرفته نشود).